Όταν ήμουνα μικρή μου είπαν
στο σχολείο να
διαβάζω και να
γίνω καλή μαθήτρια ούτως ώστε να
μπω στο Πανεπιστήμιο να
έχω μια δουλεία στα χέρια μου σε
περίπτωση που
ο άντρας μου με
χωρίσει…Σε περίπτωση…διότι το
να παντρευτώ ήταν δεδομένος στόχος. Και φυσικά μου είπανε ότι αν
ήμουν τυχερή θα
έβρισκα έναν άντρα αρκετά πλούσιο να
με συντηρεί ως
γυναίκα-βραβείο. Μου απόκρυψαν βέβαια ότι οι
γυναίκες με
τα Louis Vuiton που
συχνάζουν σε
σπα θέρετρα αντί να
δουλεύουν, αυτές οι
γυναίκες-βραβεία δεν έχουν άποψη.
Όταν ήμουν σε
θέση να
πάρω χαμπάρι ότι οι
γυναίκες κάθε 8 Μαρτίου πρέπει
να λαμβάνουν τριαντάφυλλα και χρόνια πολλά, μου είπανε ότι γιορτάζουμε απλά
την ισότητα μας με
τους άντρες και μου ανέφεραν για κάτι σουτιέν που
έκαψαν κάποτε κάποιες γυναίκες.
Δεν μου εξήγησαν ποτέ τι
σημαίνουν τα
τριαντάφυλλα. Δεν με
πληροφόρησαν ποτέ για το
σύνθημα «ψωμί και τριαντάφυλλα» που
φώναξαν κάποτε ένα πλήθος υφάντρες στη Νέα Υόρκη. Έμαθα ούσα πολύ μεγάλη για το
συμβάν που
κάποτε λαμπάδιασαν μέσα σ
’ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας πάμπολλες εργάτριες που τις είχαν να
δουλεύουν κλειδωμένες…Τώρα έχουμε εκσυγχρονιστεί, βαράμε κάρτες.
Δεν χρειάζεται να
έχεις τους σκλάβους κλειδωμένους, όταν η
σκλαβιά τους εξαρτάται απ΄τη συντήρηση του πλαστού lifestyle.
Μπορείς απλά
να απειλήσεις τη
σύγχρονη εργάτρια της Μarfin Bank να μην φύγει απ΄τη τράπεζα αλλιώς θα
χάσει το
πολυπόθητο status της κι
έτσι να
σκάσει σαν το
ποντίκι από
την μολώτοφ αναρχικών. Αλλά συγνώμη ξέφυγα απ΄το θέμα.
Μου είπαν
απλά ότι τώρα έχουμε ισότητα και δουλεύουμε το
ίδιο με
τους άντρες. Δεν μου ανέφεραν ποτέ ότι αυτό έγινε για να
συνεισφέρουμε στη φορολόγηση κάθε πολίτη, όχι μόνο των αντρών. Μου είπαν
ότι τώρα δουλεύουμε το
ίδιο 8ωρο και πληρωνόμαστε το
ίδιο, αλλά στο σπίτι εμείς θα
πρέπει να
κάνουμε κουμάντο όλες τις δουλειές και τα
παιδιά, γιατί αυτά δεν είναι αντρικές εργασίες. Η
γυναίκα είναι ερωμένη, είναι μούσα, είναι συγχρόνως μάνα και γενικά τα
κάνει όλα και συμφέρει αυτό μου είπαν.
Δεν μου είπαν
ποτέ για τις shield
maidens των Σκανδιναβικών χωρών. Δεν μου εξήγησαν ποτέ για τις μητριαρχικές κοινωνίες ενός σωρό ανεπτυγμένων πολιτισμών του παρελθόντος. Μου είπαν
ότι η
λατρεία της μάνας γης ήταν περασμένες πρακτικές και δεν με
πληροφόρησαν ποτέ για τα
3 εκατομμύρια γυναικών που
κάηκαν στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης επειδή εξασκούσαν θεραπευτικές πρακτικές με
βότανα.
Μου είπαν
ότι ο
αληθινός θεός είναι ένας και έχει αντρική μορφή. Μου είπαν
ναι μεν να
προσκυνώ την Παναγία που
γέννησε τον θεάνθρωπο, αλλά ότι δεν χώραγε να
μπει στην Αγία Τριάδα…αυτή…μια γυναίκα. Ακόμα δεν καταλαβαίνω πως
μερικές που
το παίζουν φεμινίστριες προσκυνάνε ακόμα ένα τέτοιο δόγμα. Ιgnorance is a bliss λένε.
Όταν ήμουνα μικρή με
έμαθαν να
παίζω με
Barbie και ότι το
ροζ είναι το
χρώμα των κοριτσιών. Το
σπίτι της Barbie
δεν έβγαινε σε
άλλα χρώματα. Ούτε ακόμα και σήμερα. Τα
κουζινικά ήταν τότε πολύ της μόδας και σήμερα έχουμε εξελιχτεί τόσο πολύ που
πουλάνε ροζ φουρνάκια για κοριτσάκια στα καταστήματα παιχνιδιών.
Επίσης όταν ήμουνα μικρή σε
ηλεκτρονικό παιχνίδι μόνο ο
super Mario υπήρχε που
έσωζε πριγκίπισσες. Έτσι μεγάλωσα ως
πριγκίπισσα που
περίμενε να
σωθεί. Χρειάστηκε να
ανακαλύψω από
μόνη μου ότι μπορώ κι
εγώ να
χρησιμοποιήσω κατσαβίδια αντί να
περιμένω κάποιον να
με σώσει.
Όταν έγινα έφηβη μου είπαν
ότι τα
αγόρια όσο τα
φτύνεις, τόσο κολλάνε και ένα σωρό άλλα τέτοια για να
μάθω να
έχω τους άντρες στα πόδια μου. Δεν μου ανέφεραν ότι κανείς δεν χρειάζεται να
κυνηγά κανέναν κι
ότι υπάρχουν κι
άλλοι στόχοι για ένα κορίτσι απ΄το να
περιστρέφει τη
ζωή της για το
πώς θα
κολλήσει μαζί της ο
ωραίος με
τους κοιλιακούς.
Μέσα στην όλη σεξουαλική επανάσταση, τα
εφηβικά περιοδικά μου έμαθαν για τον κλειτοριδικό και τον κολπικό οργασμό, αλλά δεν μου είπαν
ότι ακόμη και σήμερα σε
χιλιάδες κοριτσάκια χωρών σαν το
Σουδάν, κόβουν τις κλειτορίδες τους και τις πουλάνε σε
ηλικία 12 χρονών σε
υποψήφιους συζύγους.
Αυτά τα
περιοδικά μου είπαν
επίσης ότι μπορώ να
κάνω σεξ με
όποιον γουστάρω και όσους γουστάρω γιατί πια
έχουμε ισότητα, αλλά στον άντρα της ζωής μου να
μην πω
ότι πήγα με
πάνω από
τρεις. Προφανώς ακόμα θεωρείται ταμπού παρά την ισότητα.
Μου είπαν
επίσης ότι το
απαύγασμα της γυναικείας θηλυκότητας είναι τα
τακούνια. Σχεδιάστηκαν από
άντρες σχεδιαστές για να
τονίζουν τις ωραίες μας γάμπες κι
από κει που
κάποτε το
τακούνι ήταν 3 εκατοστά, τώρα έχει φτάσει στους 12 πόντους και μας κάνει να
φαινόμαστε θεές. Για ποιους;
Όταν άρχισα να
ρίχνω το
μισθό μου στις γόβες, κανείς δεν μου είπε
ότι θα
αποκτήσω κότσι και φλεβίτιδα απλά
για να
ερεθίζω τα
αρσενικά με
την κομψότητα μου. Γυναίκες με
τακούνια, ένα καθαρά σεξιστικό σύμβολο, μπήκαν πάνω απ΄τη λεζάντα Happy
women’s day…
Πέρα απ΄τα τακούνια μου είπανε να
γίνω επιτυχημένη για να
φοράω ρούχα μάρκες, πίνοντας το
απεριτίφ μου στα διάφορα trendy
club όταν γιορτάζω την μέρα της Γυναίκας. Δεν μου είπανε ότι αυτές οι
μάρκες ράβονται σε
εργοστάσια τρίτων χωρών από
εργάτριες που
δουλεύουν 24 ώρες το
24ωρο μένοντας μέσα, τρώγοντας ψωμί, αφοδεύοντας στην αποθήκη και όποια δεν αντέχει θάβεται στους λάκκους του εκάστοτε εργοστασίου μαζί με
τον σωρό… Με
λίγα λόγια η
κατάσταση 150 χρόνια μετά δεν διαφέρει από
τον τότε βασανιστικό θάνατο των υφάντρων της Νέας Υόρκης. Απλά
η τοποθεσία άλλαξε.Δεν ξέρω να σας πω τι ακριβώς γιορτάζουμε και τι ακριβώς έχουμε πετύχει όταν ζούμε σε μια επίπλαστη ροζ φουσκίτσα. Πάντως θα ήθελα να έχουμε κάτι να γιορτάζουμε όταν εφαρμόσουμε τα λόγια της αγαπημένης μου συγγραφέως, Lynn Andrews:
«Οι άντρες μαθαίνουν στις γυναίκες πώς να οργανώνουν την συνείδηση τους, ιδιαίτερα στην καθημερινή τους ζωή. Οι γυναίκες μαθαίνουν στους άντρες για το ιερό όνειρο, πώς να δέχονται και να εφαρμόζουν την σοφία της συνείδησης τους. Οι γυναίκες μαθαίνουν στους άντρες πώς να ζουν. Οι άντρες μαθαίνουν στις γυναίκες πώς να εκφράζουν τα όνειρα τους και πώς να πετυχαίνουν την ανταλλαγή ενέργειας, όπως και τις άλλες ανταλλαγές-χρημάτων, τροφίμων και υλικών αγαθών. Αν οι γυναίκες δεν μπορούν να αναλάβουν υπεύθυνα την ολοκλήρωση του ίδιου τους του εαυτού, της γυναικείας φύσης τους, τότε οι άντρες δεν θα μάθουν ποτέ την γυναικεία φύση που κρύβουν μέσα τους και η Γη θα παραμείνει σε πλήρη δυσαρμονία»
Ο
σεβασμός δεν απαιτείται κυρίες μου, κερδίζεται. Έχετε τα
μέσα, μάθετε την ιστορία και τους εαυτούς σας.
