Once there was a maiden whom many men wanted for their
own.
She stepped as softly as starlight.
She shone with glory.
And one by one, they came to claim her.
She fled by the quickest route she found.
“Why do you run?” the storms clouds said.
She said: “I cannot help who drives me’’
Μichael Goodwin,John Morke,Holden Shearer
Glories
of the most high, Exalted.
Κάποτε ήταν μια νεράιδα
ασύλληπτης ομορφιάς που ονομαζόταν Θεραπεία αλλά εκείνη ήθελε να την φωνάζουν
Θέπη. Πολλοί άνθρωποι επιθυμούσαν διακαώς να την δουν αλλά λίγοι το κατάφερναν.
Η Θέπη πετούσε με τα φτερά της ποίησης κι όταν πατούσε στη Γη τα βήματα της
ήταν τόσο γρήγορα, όπως ένα αστέρι που πέφτει. Αν κάποιος τύχαινε να εστιάσει το βλέμμα του εκείνη την ώρα, έβλεπε τα βήματά της. Και τότε αναζητούσε τα ίχνη
της. Όμως εκείνη εξαφανιζόταν με δυο δρασκελιές. «Γιατί τρέχεις;» την ρώτησαν
κάποτε τα σύννεφα.
«Η πέννα των ποιητών οδηγεί τα
βήματά μου και φέρνω διαφορετικό μήνυμα για τον καθένα. Δεν μπορώ να μείνω για πολύ σ' ένα σημείο λοιπόν, καθ' ότι μόνος του βρίσκει κανείς την θεραπεία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου