τα Μanga κι οι Εβραίοι Πατέρες

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στο σχολείο, είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στα θρησκευτικά. Λογικό θα μου πεις. Το κάθε παιδί ανακαλύπτει τον κόσμο από διαφορετική οπτική.

Άλλους θα τους τραβήξει ο μαγικός κόσμος των αριθμών. Άλλοι θα μάθουν πως λειτουργεί αυτό το αλλόκοτο σύμπαν μέσα απ’τον θαυμαστό κόσμο της φυσικής και άλλοι, σαν εμένα, θα ενδιαφερθούν για το απόκρυφο και πνευματικό νόημα αυτής της ζωής μέσα απ΄την διδακτέα κατήχηση.

Τα θρησκευτικά λοιπόν είναι ένα καλό πεδίο για να ξεκινήσεις να ψάχνεις. Και το πιο επικίνδυνο όπως ανακάλυψα στην πορεία. Θεωρώ αφάνταστα τυχερό τον εαυτό μου που έχω γεννηθεί Ελληνίδα και αυτή τη στιγμή γράφω σε αυτή την ιερή γλώσσα.

 Αυτό όμως που δεν μπορούσα να καταλάβω από μικρή ήταν  το εξοργιστικά αντιφατικό  στοιχείο αυτής της χώρας. Διδασκόμαστε  για το κάλλος μας ως Έλληνες ,για τον μοναδικό πολιτισμό που έχουμε εμφυσήσει αιώνες πριν σε όλα τα πέρατα της Γης και λατρεύουμε ταυτόχρονα αυτούς που μας σφάγιασαν. Αυτούς που μας κατέστρεψαν Ναούς ,που δεν γίνεται ακόμα και τώρα με τέτοια τεχνολογία να τους φτιάξει ανθρώπινο χέρι.

Αυτούς που έκαψαν εκατομύρια ανθρώπους με τις Σταυροφορίες στο όνομα ενός Τιμωρού και επεκτατικού θεου. Αλήθεια ποιος θεός είναι τιμωρός; Βαυκαλιζόμαστε για την σοφία των προγόνων και έχουμε τρομάρα μας ,την πεποιήθηση ότι την κληρονομήσαμε στο DNA μας.

Παρ΄όλα αυτά έχουμε κληρονομήσει και μια ηθική που καταδικάζει οτιδήποτε δεν είναι χριστιανικό, μια ηθική που δεν έχουμε ιδέα από πού προέκυψε. Βαφτιζόμαστε κακήν κακώς μέσα σε κλάματα και ταλαιπωρία Χριστιανοί και από εκείνη την στιγμή κι έπειτα έχουμε εκτελέσει το χρέος μας προς τον θεό.

Μετά έχουμε το χρίσμα, μας το διδάσκουν δηλαδή,  να κρίνουμε τους πάντες ως αλλόθρησκους, βάρβαρους, ζώα,κατώτερα όντα. Διάβασα σ΄ένα άρθρο ‘’χριστιανικό’’ που κατηγορεί τα anime/manga ότι προωθούν την ωμή βία, την ομοφυλοφιλία, τα ζωώδη ένστικτα και δεν ξέρω και γω τι άλλο δαιμονικό, το παρακάτω λουκούμι:

«Σκοπός δεν είναι να καταπιέσουμε όσους βλέπουν anime,η ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο που προκαλεί αυτά τα συναισθήματα, αλλά δείχνοντας αυτά να κατανοήσουν πως αυτός δεν είναι ο σωστός δρόμος για την ευτυχία και την προσωπική ικανοποίηση και από μόνοι τους να αναζητήσουν τον ορθό τρόπο ζωής μέσα από τη ζωή της Εκκλησίας.»

Κύριε σώσον τον λαό σου! Μήπως να ανατρέξουμε στην Βίβλο και να ακολουθήσουμε τα παραδείγματα των τίμιων βίων των Εβραίων πατέρων αυτής της αγαπησιάρικης θρησκείας;

Όργια ,ανωμαλίες, μίση και πάθη καλύτερα κι από σαπουνόπερα, Σταυροφορίες, σφαγές, και φυσικά ο πιο ευφάνταστος τρόπος για να πεθάνεις…να σου καρφώσουν τα χέρια και τα πόδια πάνω στον ιερό σταυρό και να στραγγίζει το αίμα σου σιγά σιγά…Ναι κάτι τέτοιο δεν έχουν τα anime, δεν έχουν ούτε τα splatter του Ταραντίνο.

 Κι αφού μαθαίνουμε από μικρά ότι οι εβραίοι Πατέρες σαν τον Αβραάμ είχαν πολλές γυναίκες γιατί μας ξενίζει η πολυγαμία των  Μωαμεθανών και γιατί τόσες παντρεμένες κάνουν χαρακίρι που ο άντρας έχει κι άλλες γυναίκες; Αυτό δεν είναι το φυσιολογικό; Αυτό δεν μάθαμε;

 Ύπηρχαν και στις αρχαίες τραγωδίες αιμομιξίες και πάθη αλλά με απώτερο σκοπό να διδάξουν τι παθαίνουν οι Ήρωες όταν παραβούν τους συμπαντικούς νόμους. Και φυσικά σε καμία τραγωδία δεν υπάρχει ο καταιγισμός αίματος που λούζει την Βίβλο. Ακόμα και ο Αχιλλέας στην Ηλιάδα που έσυρε πατόκορφα το πτώμα του Έκτορα για εκδίκηση, μετανιώνει και το παραδίδει πίσω.

Οι πατέρες της Αξιότιμης Εκκλησίας σταύρωσαν τον ένα και μοναδικό Θεάνρωπο που πέρασε από αυτόν τον πλανήτη κι αντί να τραπούν σε φυγή, έφτιαξαν μια καλοστημένη επιχείρηση στο όνομά του κι ακόμη και τώρα 2000 χρόνια μετά συνεχίζουν να πλουτίζουν σπέρνοντας ψεύδη. Τhose who work with the forces, are the ones that wear crosses…Nα αγιάσει το στόμα των Rage against the Machine.

Ηθικό είναι ότι δεν είναι ανθρώπινο, μου είχε πει κάποτε ένας θαυμάσιος φιλόλογος. Η βία και τα ωμά ζωώδη ένστικτα περιέχονται μέσα σε όλους μας. Δεν χρειάζεται να δούμε κάτι κτηνώδες σε ταινία για να παρασυρθούμε, το έχουμε ήδη μέσα μας.

Από την ώρα που θα λαχταρήσουμε να βγάλουμε το μάτι στην/στον συνάδελφο που μας υποτίμησε. Που θα θέλουμε να κόψουμε κομματάκια την καινούρια του πρώην. Που σπρώχνουμε με μανία τον συνεπιβάτη που τόλμησε να μπει μπροστά μας στο λεωφορείο.

Η βία είναι μέσα μας και βασικά δεν υπάρχει τίποτα έξω από μας. Ο Διάβολος, αυτό το τερατούργημα που θέλησε να μας πλασάρει η Εκκλησία να φοβόμαστε, είναι το εγώ που δια-βάλλει το κεφάλι μας. Έιναι ο κατώτερος νους , ο πρωμετωπιαίος φλοιός που αναλύει το κάθε πρόσωπο που συναντάμε στο κατόπι μας ,με βάση τον μικροεπεξεργαστή των στερεοτύπων που σφηνώθηκε στο κεφάλι μας από μικρά.

Οι πεποιηθήσεις λοιπόν δεν είναι γεγονότα κι επιτέλους η μισαλλοδοξία δεν βοήθησε καμιά εποχή και καμιά κοινωνία να προοδεύσει. Ας αφήσουμε λοιπόν τα manga στην άκρη τους κι ας ανακατατάξουμε τα προσωπικά μας ήθη κι έθιμα.