O δρόμος του Ήρωα και οι Gamers

Περιμένωντας στην ουρά των ταμείων για να πληρώσω το δωράκι που πήρα, κάποια νεαρά αγόρια με κοιτούσαν με μίσος. Και πως όχι αφού άρπαξα απ΄το ράφι το πρόσφατο expansion του WOW (αka World Of Warcraft videogame), το Lords of Draenor συγκεκριμένα. 

 Όχι, gamer δεν είμαι και ούτε φυσικά αποσκοπώ να κάνω διαφήμιση στην Blizzard.

Απλώς το συγκεκριμμένο δημοφιλές videogame είναι συνυφασμένο με την έννοια του ‘’καψίματος’’ όπως το λένε στην αργκώ των gamer. Εκατομμύρια άνθρωποι άνα τον πλανήτη έχουν βγάλει ρίζες μπροστά στην οθόνη του Η/Υ τους, παίζοντας ή μάλλον αφιερώνοντας την ύπαρξή τους στην εικονική πραγματικότητα.

Τι είναι όμως το τόσο θελκτικό στο να ζεις δεκάδες εικονικές ζωές ξεχνώντας τον έξω κόσμο σου;

Μα φυσικά η μαγεία αγαπητέ μου αναγνώστη! Γιατί άλλωστε έκοψαν τόσα εισητήρια οι ταινίες Harry Potter και Lord of the Rings κι έγιναν ανάρπαστα τα βιβλία; Όλοι ψάχνουν απεγνωσμένα την μαγεία.

Όλοι ψάχνουν να λύσουν τα προβλήματα τους με κάποιο μαγικό τροπό αλλά ω τι είρωνια, κανείς δεν πιστεύει στη μαγεία!

 Η τεχνολογία όμως και δη ο εικονικός κόσμος των videogames κρύβει οπωσδήποτε κάτι το μαγικό.
Ο ίδιος ο προγραμματισμός ενός εικονικού κόσμου μέσα από αριθμούς και κώδικες, είναι κάτι το θαυμαστό.

Ξωτικά, Νεράιδες, Νάνοι, Θεοί, Μάγιστροι, Τιτάνες, Τρολς, όλοι έτοιμοι να πορευτούν μαζί σου σε μια συναρπαστική περιπέτεια.

Από την ώρα που λένε τις πρώτες τους λεξούλες τα παιδιά, εισάγονται στον κόσμο των παραμυθιών, όπου όλα είναι δυνατά να συμβούν.

Αργότερα στο σχολείο μαθαίνουμε για τα μυθικά τέρατα που σκότωσαν ο Θησέας και ο Ηρακλής.  Η ιστορία και μυθολογία μας είναι πλούσια διαποτισμένη με πάσης λογής ήρωες , βάζοντας στο πετσί μας τον ηρωισμό ως φυσική συνέπεια και κατάληξη της πνευματικής μας ωριμότητας. 

Και ξαφνικά στην ηλικία της εφηβείας στερούμαστε την ανάπτυξη της φαντασίας και μας παίρνουν βάναυσα πίσω οτιδήποτε μαγικό. Με ποια απόφαση;

Και πάνω που μαθαίναμε τι σημαίνει ήρωας, μετατρεπόμαστε σε ρομπότ. Κι αναρωτιέται η μάνα, γιατί το παιδί της είναι κολλημένο στο PC κι αγνοεί τις υποχρεώσεις του. Κι αναρωτιέται αργότερα η γυναίκα «μήπως παραείσαι μεγάλος για να παίζεις videogames;»

 

Όχι κουκλίτσα μου δεν είναι. Θέλει να νιώσει ήρωας.Διότι στην εδώ πραγματικότητα το να σκύβεις το κεφάλι ακούγωντας τα κουραφέξαλα του αφεντικού, δεν θυμίζει τίποτα το ηρωικό.

Και μαζεύεται μια παρέα αγοράκια και δίνουν online ραντεβού για να κάνουν raid. Δηλαδή να ενώσουν τις διαφορετικές τους δεξιότητες ο καθένας, για να πολεμήσουν ένα μεγάλο τέρας που δεν γίνεται να το σκοτώσεις μόνο σου. Κάτι σαν την εκστρατεία του Ιάσωνα για την εύρεση του χρυσόμαλλου δέρατος.

Πόσο εποικοδομητικά μαθαίνουν τοιουτοτρόπως, ότι με την ενότητα και την συλλογικότητα μπορεί να καταπολεμηθεί το τέρας Οικονομική Κρίση, που θα βρουν μπροστά τους αργότερα.

Αλλά όχι. Οι γονείς θα ανυσηχήσουν και τα κοριτσάκια τους θα θυμώσουν, γιατί προφανώς δεν το αντιλαμβάνονται έτσι.

Πρέπει να διαβάσεις να περάσεις στο Πανεπιστήμιο! κι αν έχεις ήδη βγάλει το Πανεπιστήμιο και βρήκες μια δουλειά του...ανδρικού μορίου,που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που σπούδασες, θα πρέπει να ξυπνήσεις νωρίς για να την διατηρήσεις. Ξενυχτάς online ενώ δουλεύεις την άλλη μέρα; Τζηζ κακό!

Ξοδεύεις τον χρόνο σου άσκοπα ενώ θα έπρεπε να κοιτάξεις να σοβαρευτείς και να νοικοκυρευτείς. Αυτό διακυρύσσουν ότι είναι το νόημα της ζωής, το λεγόμενο happy ending.

«But Life is not about finding your happy ending. Life is full of quests» θα συμπληρώσω εγώ εναποθέτωντας την αγαπημένη μου ατάκα από την σειρά Οnce upon a time.

Τι ; δεν σας πείθει; Μα το έγραψε κι ο Καβάφης ...

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νa'ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις(.....)

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν. 

Έιθε να βρείτε την Ιθάκη σας και μακάρι πραγματικά μακάρι, να μην είναι copy -paste, αλλά διαφορετική για τον καθένα σας.