ΑMOR=MORS Αγάπη και Θάνατος

Ξυπνώντας σήμερα, έφτιαξα καφέ και κάθισα να ερευνήσω τις ομοιότητες μεταξύ των θεαινών του θανάτου όπως την Morrigan, Ixtab των Αζτέκων, Rhiannon και Kali.

Καθώς δεν παρακολουθώ τηλεόραση, ενημερώνομαι απ΄τα blog και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το τι γίνεται στον κόσμο. Ανατρίχιασα με τις επιθέσεις στο Παρίσι και πάγωσε το αίμα μου όχι τόσο για τις ίδιες τις επιθέσεις....όσο για το γεγονός ότι μπαίνουμε στο κατώφλι του τρίτου παγκόσμιου κι είναι τόσο οφθαλμοφανές. Τα deathly hollows δεν είναι πλέον μόνο στις ταινίες του Harry Potter...είναι εδώ ανάμεσα μας.

Σκουλήκια γεμάτα μίσος οπλισμένα απ΄την ίδια την Αμερικάνικη κυβέρνηση αφανίζουν τους υπόλοιπους που εμείς φυγαδεύουμε και η Αμερική και καλά τους κάνει ντα.

Ένα πολύ ωραία ενορχηστρωμένο εργάκι για να σφαχτούμε μεταξύ μας, γιατί γίναμε και πολλοί έτσι που πολλαπλασιαζομαστε ανεξέλεγκτα και δεν αφήνουμε τους ολιγάρχες να γευτούν το Κέρας της Αμάλθειας με την υσηχία τους.

Κάποτε κάποιοι λαοί πίστευαν σε μια Βαλχάλα, τον παράδεισο που συγκεντρώνονταν οι γενναίοι πολεμιστές διαλεγμένοι απ΄τις Βαλκυρίες και έχαιραν της εκτίμησης του Οντίν.

Κάποτε ο Άδης του κάτω κόσμου αποκαλούνταν Πλούτωνας διότι μέσω του Θανάτου πλούτιζαν οι θνητοί με σοφία μέχρι ο Ζαγρέας Διόνυσος να τους ενσαρκώσει στην επόμενη ζωή για να λάβουν κι άλλα μαθήματα.

Σ'αυτο τον κατακλυσμό θανάτου δεν υπάρχει ενσυνείδητη μάθηση. ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΘΑΝΑΝ κι επικρατουν ο θεός του Χρήματος και του Λήθαργου. Της λήθης δηλαδή του τι σημαίνει άνθρωπος εξαρχής.

Η Morrigan ή Μοrgana ήταν οι τριπλή θεά της Ζωής, Θανάτου κι Αναγέννησης, προστάτρια των γενναίων πολεμιστών...αλλά εδώ πλέον δεν υπάρχουν γενναίοι πολέμιοι. Μόνο κλικ και μπουμ.

Κλικ και μπουμ απ΄τις επιθέσεις αέρος και τις βόμβες, κλικ και μπουμ απ΄τους οπλισμένους αυτόχειρες ως απάντηση.

Σίγουρα όταν οι Αζτέκοι τιμούσαν την θεά της Αυτοκτονίας Ixtab, δεν είχαν κάτι τέτοιο στο μυαλό τους.

Και οι Βanshees του Θανάτου δεν ηχούν πια καθώς είμαστε αποροφημένοι στη νάρκη των selfies. Απομονώμαστε στο Εγώ μας κι αρνούμαστε να δούμε το Ολοφάνερο: Ότι όλα αυτά γίνονται με την συναίνεση μας. Εμείς ανεβάζουμε την δόνηση του Φόβου με το να τσακωνόμαστε με τον γείτονα, με τον συνάδελφο, με τον συγγενή, για τον πιο ηλίθιο λόγο. 

Ας το σκεφτούμε όλοι αυτό καθώς θα γεμίζουμε τις καφετέριες στην ηλιόλουστη Αθήνα και θα κριτικάρουμε ανούσια πράγματα κουτσομπολεύοντας.

Δεν είναι η ώρα για να τρομοκρατηθούμε απ΄τον οποιοδήποτε πιο μαυριδερό απο μας. Αυτό ακριβώς επιθυμούν αυτοι που πατάνε το κλικ κι αφανίζουν ολόκληρες πόλεις. 

Είναι επιτακτική ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. ΚΑΘΑΡΑ ΚΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ. Όχι μόνο αναρτώντας prayers to Paris, συνεχίζοντας να προσπερνάμε τους πρόσφυγες ενώς ανούσιου πολέμου.

Επιβάλλεται να ανεβάσουμε την δόνηση της Αγάπης, χαλώντας τους έτσι τα σχέδια. Είθε σήμερα στις καφετέριες που συχνάζουμε να μιλήσουμε για Έρωτα κι Αγάπη, όχι για θάνατο. AMOR=MORS και το αντίθετο. Ας μην προσευχηθούμε υποκριτικά για Ειρήνη στον κόσμο αλλά για την ειρήνη μέσα μας. Όπου τίποτε και κανένας δεν θα μας πειράζει ουτως ώστε να κουρδίζει την δόνηση του μίσους τροφοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο το κλικ και μπουμ.

MORS=AMOR κάποια παιδιά πνίγηκαν κολυμπώντας προς την Μυτιλήνη, και κάποιοι νέοι πέθαναν διασκεδάζοντας σ' ένα μπαρ. Είναι στο χέρι μας να μην τους κάνουμε μάρτυρες φόβου και μίσους. Πέθαναν άδικα αλλά ας γίνουν τουλάχιστον οι ψυχές τους σύμβολα συγχώρεσης απο μας για μας. 

Γιατί συγχωρόντας τους άλλους αγαπάμε τον εαυτό μας κι απλώνουμε αυτή την αγάπη εξωτερικά στους χώρους που κινούμαστε. AMOR εδώ και τώρα λοιπόν.